FOTO BARBARA KERKHOF
Abdelkader Benali (Ighazzazen, Marokko, 1975), is de zoon van een gastarbeider en groeide op in Rotterdam, waarna hij in Leiden geschiedenis studeerde. Tegenwoordig is Amsterdam zijn woonplaats. In 1996 debuteerde hij succesvol met Bruiloft aan zee. Hij won daarmee onder meer de Geertjan Lubberhuizenprijs voor beste debuut. Na de roman De langverwachte – in 2003 bekroond met de prestigieuze Libris Literatuurprijs – brak hij definitief door. Vele boeken volgden waaronder de roman De stem van mijn moeder (2009) en Brief aan mijn dochter (2016). Met eerstgenoemde verwierf hij de E. du Perronprijs, voor zijn bijdrage aan een beter begrip van de multiculturele samenleving. Het essayistische Brief aan zijn dochter noemt Benali zijn ‘meest persoonlijke document’. Hierin beschrijft hij zijn ‘harde’ Rotterdamse jeugd als Marokkaanse-Nederlander, en de wereld waarin zijn dochter moet opgroeien.
Naast romans schrijft Benali ook poëzie en toneel, en doet hij journalistiek werk. Zo verzorgde hij tijdens de Israëlisch-Libanese Oorlog voor Vrij Nederland een weblog vanuit Libanon. In 2011 en 2012 presenteerde hij de serie Benali Boekt waarin hij bekende schrijvers als Ramsey Nasr, Thomas Rosenboom en Connie Palmen interviewde.
Samen met zijn vrouw Saïda Nadi-Benali maakte hij een Marokkaans huis-, tuin- en keukenkookboek, Casa Benali (2015). Aansluitend presenteerde hij met haar de tv-serie Chez Benali (2016), een culinair-historische ontdekkingsreis door zijn geboorteland. Eind 2017 was hij als ‘Cultural Professor’ verbonden aan de Technische Universiteit Delft. Doel van dit gastdocentschap: een brug tussen technologie en kunst slaan.
Zijn veelzijdigheid zal hij tijdens de pauze van Letteren op Loevestein tentoonspreiden, met speciale aandacht voor de Marokkaanse eetcultuur en zijn dichtbundel Wax Hollandais (2017).